Saturday, May 12, 2018

మహానటి...

"మహా నటి" సావిత్రి

"మహా నటి" అన్న తెలుగు పదానికర్ధం
"సావిత్రి" అనే అందమైన అభినయం.

Details
Title: "మహా నటి" సావిత్రి
Mediums: Pencil on Paper
Inspiration: Her True Story Book "మహా నటి" సావిత్రి వెండితెర సామ్రాగ్ని ...
Size: 8 1/2" x 11" (21.5 cm x 28 cm)
Surface: Sketchbook, Acid Free Paper

Sunday, May 6, 2018

శ్రీ చెల్వ పిళ్ళ బుక్ సెంటర్, ట్రంక్ రోడ్, కావలి...

కావలి "చెల్వపిళ్ళ" బుక్ షాపు, అప్పుడూ ఇప్పుడూ అదే లుక్కు 

చెల్వ పిళ్ళ - "కావలి" పట్టణంలో లో ఈ పేరు తెలీని వాళ్ళు చాలా కొద్ది మందే ఉంటారు. వుంటే గింటే ఆ కొద్ది మందీ ఎప్పుడూ పుస్తకమో పెన్నో పట్టని వాళ్ళై ఉంటారు.

1976 లో నాన్న ఉద్యోగరీత్యా కావలి పట్టణాని కి తరలి వచ్చిన కొత్తల్లో గోపాల్రావు సార్, పద్మావతి మేడమ్ ల బడి "విద్యాభారతి(పేరుకు తగ్గట్టు నిజంగానే ఎందరో కావలి విద్యార్ధుల్ని తీర్చిదిద్దిన సరస్వతి నిజ స్వరూపం)" లో శేషమ్మ అయ్యవారమ్మ క్లాస్ లో అన్ని పరీక్షల్లోనూ ఫస్ట్ మార్కుల్తో రోజూ "రీము"ల కొద్దీ పేపర్ల పై పరీక్షలు రాసే రోజుల్లో నాకూ చెల్వపిళ్ళ అంటే బొత్తిగా తెలీదు. ఎందుకంటే పెన్నూ, పేపరూ వగైరాలన్నీ నాన్న, అమ్మే చూసుకునే (చూసి కొనే) వారు. ఆ తర్వాతి సంవత్సరంలోనే తాలూకా, జిల్లా లెవెల్ లో జరిగిన రెండు పోటీ పరీక్షల్లోనూ నేను నెగ్గటం, నెగ్గిన వెంటనే "ఆంధ్ర ప్రదేశ్ గురుకుల విద్యాలయం, కొడిగెనహళ్ళి, హిందూపురం, అనంతపురం జిల్లా" అనే మారుమూల సుదూర ప్రాంతానికి కి ఓ చిన్న సూట్కేస్ లో నా చిన్ని ప్రపంచాన్నంతా నీట్ గా మడతలు పెట్టి, అక్కడ నా కాట్ నాకే ఉంటుందనీ, నా అన్నం గిన్నె నేనే కడుక్కోవాలనీ, పుస్తకాలూ, బట్టలూ, వస్తువులన్నీ ఎప్పుడూ నీట్ గా జాగ్రత్తగా సర్ది పెట్టుకోవాలనీ, అన్నం మెత్తగా అయితే తినకుండా ఉండొద్దనీ, ఒకవేళ మెత్తగా అయినా తినే అలవాటు చేసుకోవాలనీ, రోజూ శుభ్రంగా స్నానం చేసి కొబ్బరినూనె పెట్టుకుని తల దువ్వుకుని పౌడర్ రాసుకోవాలనీ, ఇంటిమీద దిగులు పెట్టుకోకూడదనీ... ఇంకా ఎన్నెన్నో జాగ్రత్తలు నేర్పించి మరీ నన్ను పంపించిన నాన్న, తొమ్మిదేళ్ళ తెలిసీ తెలియని వయసులో చేరేది ఐదవ తరగతే అయినా అదేదో కలక్టర్ కోర్స్ లో చేరుతున్నంత సంబరంతో ఎరుగుకుంటూ వెళ్ళిన నేనూ...ఆ వెను వెంటనే అందర్నీ కాకున్నా, నన్నొక్కడ్నీ లైఫ్ లో అప్పుడే సెటిల్ చేసేసి ఏదో అర్జంట్ పని ఉందంటూ మా జీవితాల్లో పెనుతుఫాను సృష్టించి నాన్న ని దేవుడు తనతో తీసుకెళ్ళి పోవటం అన్నీ చక చకా జరిగి పోవటంతో, ఆ తర్వాత శలవులకి వచ్చినప్పుడల్లా నా పెన్నూ, నా పుస్తకం నాకన్నా ఒక్క సంవత్సరమే పెద్ద అయిన అన్న సాయంతో నేనే చూసుకోవాల్సిన టైమ్ పదకొండేళ్ళ ప్రాయంలోనే ముంచుకొచ్చేసింది. మొదటిసారెపుడెళ్ళానో సరిగా గుర్తులేకున్నా అప్పుడే బహుశా ఎప్పుడోకప్పుడు "చెల్వ పిళ్ళ" కి ఏ పెన్నో, పెన్సిలో, రబ్బరో కొనుక్కోటానికనెళ్ళుంటా.

తర్వాత పరీక్షలు రాసేసి శలవులకి వచ్చినప్పుడల్లా కావలి లో మేముండే పెంకుటింట్లో కుర్చీ లో కూర్చునో, మరీ ఏండ ఎక్కువైతే పైన కూర్చుంటే తలకి తగిలే నారాయణవ్వ తాటాకుల వసారాలో చల్లని నాపరాయి అరుగు మీద కూర్చునో, లేదా అక్కడే ఎప్పుడూ ఎత్తి పెట్టి ఉండే నులక మంచం వాల్చుకుని దానిపైన  కూర్చునో గంటల కొద్దీ బొమ్మలేసుకుంటూ నాకంటూ ఓ బొమ్మల లోకం మెల్లిగా రూపుదిద్దుకోసాగింది. పోను పోనూ నా బొమ్మల నాణ్యత పెరుగుతూ నాసిరకం నోటు పుస్తకాల కాగితాలు దాటి అన్న "బయాలజీ" రికార్డుల్లో ఒకవైపు వాడగా రెండో వైపు ఖాళీగా ఉండే కొంచెం మందమైన పేపర్ ని కూడా ఎక్కి దాటేసి ఇంకాస్త మంచి పేపర్ పైకెక్కాలని చూస్తున్న రోజుల్లోనే ఒకసారి- "మంచి డ్రాయింగ్ పేపర్ కావాలండీ" అంటూ చెల్వపిళ్ళ షాప్ కెళ్ళిన ఆరోజింకా గుర్తే. ఆ షాపు ఓనర్ ఎంతో నెమ్మదస్తుడు.

"ఇదుగో బాబూ...ఇది చూడు బాబూ...ఇదుగో ఇదీ...మరిదీ..." అంటూ ఎన్ని చూపెట్టినా నచ్చని నేను చివరికి
"మా పెద్దమామయ్య ప్రింటింగ్ ప్రెస్ లో ఒకటి చూశా అండీ...అలాంటిది కావాలి" అంటే
"ప్రింటింగ్ ప్రెస్ లోనా, దేనికి వాడ్తారదీ"
"పెళ్ళి కార్డులకి...తిక్ గా... చాలా తెల్లగా ఉంటుంది"
"ఓ అదా...దాన్ని ఐవరీ బోర్డ్ అంటారు బాబూ, చాలా మంచి పేపర్"  అంటూ లోపల్నుంచి ఓ పేపర్ చుట్ట తెచ్చి అందులోంచి ఓ షీట్ తీసి బల్లపై పరిస్తే, ఆ బల్లంత వెడల్పాటి ఆ పేపర్ చూసి విప్పారిన నా మొహం...
"ఆ ఇదేనండీ" అంటూ కొని ఆనందంగా ఇంటికెళ్ళిన నాకు ఆరోజే ఎందుకో నాకా షాప్ ఓనర్ పైన భలే గురి కుదిరిపోయింది. ఇంకెప్పుడు ఏ డ్రాయింగ్ మెటీరియల్ కావాలన్నా వెళ్ళిపోయి ఆయన్నడిగి అన్నీ కొనుక్కుని తెచ్చుకుని నా లోకంలోకెళ్ళిపోయే వాడిని.

ఇంకాస్త పెద్దయ్యాక ఇంజనీరింగ్ చేసే రోజుల్లో డ్రాయింగ్ దాటి "పెయింటింగ్" పైకెళ్ళిపోయింది మనసు. విజయవాడ లో పటమట లోని ఎన్ని బుక్ షాపుల్లో అడిగినా దొరకని వాటర్ కలర్ రంగులు, ఎట్టా అని దిగులు పెట్టేసుకున్న మనసూ...

మళ్ళీ శలవులకి ఇంటికి వ్చచ్చినప్పుడు మన "చెల్వపిళ్ళ" కెళ్ళి "వాటర్ కలర్స్ ఉన్నాయాండీ" అంటూ నిలబడితే "బిళ్ళలు, బాటిల్స్ ఈ రెండిట్లో ఏది కావాలో చూడు"  అంటూ ఒక బిళ్ళల పెట్టె, చిన్న క్యామెల్ పోస్టర్ కలర్స్ బాటిల్స్ (6 కలర్స్) సెట్టూ తెచ్చి నా ముందు పెట్టిన ఆ షాప్ ఓనర్ ఆ సమయంలో సరిగ్గా...ఎంతో కాలం గా తపస్సు చేస్తే ప్రత్యక్షమై "ఏం వరం కావాలి కోరుకో భక్తా!" అంటే "మంచి వాటర్ కలర్స్ సెట్ కావాలి, స్వామీ" అనగానే తథాస్తు అంటూ చేతిలో పెట్టే దేవుడి లా కనిపించాడు. తర్వాత నేను ఇండియా లో ఉన్నంత కాలం ఆ షాపూ, ఆ షాపు ఓనరూ నా బొమ్మల లోకానికి ఎంతో దగ్గరయ్యారు. ఆయన చేతులమీదుగా ఆ షాప్ లో కొన్న పేపర్ లూ, కొన్ని క్యామెల్ వాటర్ కలర్సూ, కొద్దిగంటే కొద్దిగానే అక్కడే దొరికిన బ్రష్ లూ వీటితో ఎన్ని బొమ్మలు వేసుకున్నానో...అన్నీ పదిలంగా దాచుకుని నాతో US కీ తెచ్చుకున్నాను.

పదిహేనేళ్ళ క్రితం కావలి నుండి అమ్మ వాళ్ళు నెల్లూరు కెళ్ళిపోవటం, నేనూ ఇండియా వెళ్ళినప్పుడు అప్పుడప్పుడూ కావలికి వెళ్ళినా ఆ షాప్ కి వెళ్ళలేకపోవటం చాలా కాలం గా నా జీవితం లో కొరతగానే ఉండిపోయింది.

అనుకోకుండా ఈ మధ్య పెళ్ళికి నెల్లూరు వెళ్ళటం, పెళ్ళికి ముందు "మ్యూజికల్ నైట్" కావలిలో పెట్టుకోటం, ఆ హోటల్ "చెల్వపిళ్ళ" షాపుకి దగ్గరే కావటం, నేను ఆరోజు ఆ ఫంక్షన్ కి వెళ్తే ఇంకా అందరూ రావటానికి కాస్త టైమ్ ఉండటం, ఆ కాస్త సమయంలో "చెల్వపిళ్ళ" షాప్ చూడాలని నా మనస తహ తహలాడటం తో, ఒక్కడినే నడుచుకుంటూ ఆ షాప్ చూడాలని బయల్దేరా.

వెళ్తుంటే..."షాప్ ఇంకా ఉంటుందా? ఉంటే ఎలా ఉంటుందీ? ఆ ఓనర్ ఇంకా ఉంటాడా? లేదా ఆయన పిల్లలు షాప్ నడుపుతుంటారా?" ఇలా రకరకాలుగా ప్రశ్నించే నా మది...ఏదో తెలీని ఫీలింగ్ తో  ఆ షాపు చేరిన నాకు, అప్పటిలానే ఎప్పుడూ నలుగురైదుగురితోనే కిటకిటలాడే అదే షాపూ(బయట నలుగురైదుగురికన్నా ముందు వరసలో పట్టరు), అందరికీ ఎంతో ఓపిగ్గా అడిగినవి లోపలి నుంచి ఒకరిద్దరు అక్కడ పనిచేసే అబ్బాయిల్తో తెప్పించి ఇచ్చే అదే షాపు ఓనరూ కనిపించటంతో భావోద్వేగాల్లో మునిగిన నా మనసు...

ఇది కలా నిజమా అనుకుంటూ ఒక పక్కగా నిలబడ్డ నన్ను చూసి ఆ ఓనర్ "మీకేం కావాలీ" అనగానే "వాళ్ళకేం కావాలో చూడండి, నాకు కొంచెం మీ టైమ్ కావాలి" అని కొంచెం రద్దీ తగ్గాక దగ్గరికెళ్ళి నవ్వుతూ నావైపుకేసి చూసిన ఆ ఓనర్ తో...
"ముప్పై ఏళ్ళ క్రితం రెగ్యులర్ గా మీ షాప్ లో డ్రాయింగ్ మెటీరియల్ కొంటుండే వాడిని. మళ్ళీ చాలా కాలానికి ఇటువైపు వచ్చాను. నాకు మీ చేతుల మీదుగా ఒక మంచి పెన్ను కావాలండీ, అది మీ చేత్తో మీరే తీసి నాకివ్వాలి" అన్నా.
వెంటనే "తప్పకుండా, మీరిప్పుడెక్కడుంటారు సార్" అంటూ ఎంతో వినయం గా ప్రశ్న.
"అయ్యో నన్ను సార్ అనకండి, బాబూ అంటే చాలు, నేనిప్పుడు US లో ఉంటానండీ"
"అనుకోకుండా ఇటొచ్చాను, మిమ్మల్నీ మీ షాపు నీ చూడాలనే కోరికతో ఇక్కడికొచ్చా, మీరు అప్పుడెలా ఉన్నారో ఇప్పుడూ అదే చిరునవ్వు, అంతే వినయం అలానే ఉన్నారు. ఏం మారలేదు. అప్పట్లో యంగ్ గా ఉండేవారు, ఇప్పుడు పెద్దవాళ్ళయి పోయారు."
మళ్ళీ వినయంతో కూడిన చిరునవ్వే సమాధానం.
ఇంతలో ఆ పక్కనే ఉన్న ఒకాయన, "మీరు ముప్పై ఏళ్ళ క్రితమే, నేనాయన్ని నలభై ఐదేళ్ళుగా ఎరుగుదును, ఆయన అప్పుడూ ఇప్పుడూ అలానే ఉన్నారు" అనగా మళ్ళీ అటువైపునుంచి చిరునవ్వే.
"అవునండీ ఆయనేం మారలేదు" అని నేను...
"అప్పుడు రేనాల్డ్స్ పెన్ను ఎక్కువగా మీదగ్గర కొనే వాడిని, ఇప్పుడు ఏం ఉన్నాయో తెలీదు మీరే చూసి మంచి పెన్ను ఇవ్వండి" అన్నా.
"అలాగే, మంచి పెన్నే ఇస్తానండీ" అంటూ ఒక చిన్న ప్యాక్ లోంచి ఓ పెన్ను తీసి, దాని క్యాప్ తీసి, ఓ పేపర్ పైన "శ్రీ రామ జయం" అని రాసి టెస్ట్ చేసి మరీ నా చేతికిస్తుంటే...
"చాలా సంతోషం అండీ" మీ చేత్తో రాసిన ఆ "శ్రీ రామ జయం" ఫొటో తీసుకుంటాను.
"అలాగే అండీ, అందిరికీ అయనే కదండీ ఎప్పుడూ రక్ష" అని నవ్వుతూ ఆయన...
"మీకు అభ్యంతరం లేకపోతే మిమ్మల్నీ ఒక ఫొటో తీసుకుంటానండీ, గుర్తుగా" అన్నా.
"అలాగే" అంటూ (వయసు పైబడి, కొద్దిగా వంగిన భుజంతో ఎంతో వినయంగా నవ్వుతూ) నిలబడ్డ ఆయన్ని ఫొటో తీసుకుని...
"అలాగే మీ చేత్తో ఒక మంచి పెన్సిల్ కూడా కావాలండీ" అన్నా.
"తప్పకుండా అండీ" అంటూ ఆయన వెనక్కి తిరిగి పెన్సిల్ తీస్తుంటే....
"అప్పుడు అప్సర, నటరాజ్ అని రెండు పెన్సిల్స్ ఉండేవి, బ్లూ రెడ్ కలర్స్ లో" అన్నా.
"ఇప్పుడూ అవే ఉన్నాయండీ, అవే మంచి క్వాలిటీ కూడా. అయితే వేరే రంగులో వస్తున్నాయి" అంటూ ఒక పెన్సిల్ కూడా తీసిచ్చిన ఆయన చేతుల మీదుగా అవి తీసుకున్న ఆ మధుర క్షణాలు ఎప్పటికీ నా మదిలో పదిలం!

"మీ పేరు అప్పుడు నాకు తెలీదండీ, తెలుసుకునే ప్రయత్నం ఎప్పుడూ చెయ్యలేదు, ఇప్పుడు తెలుసుకోవాలనుంది" అన్నా.
"లక్ష్మీ నారాయణ అండీ" అంటూ ఎంతో వినయమైన మాట.

"మళ్ళీ ఇన్నిరోజుల తర్వాత మీ చేతుల మీదుగా ఒక పెన్, ఒక పెన్సిల్ తీసుకోవటం ఎంతో సంతోషంగా ఉందండీ, మీరెప్పటికీ సంతోషంగా ఉండాలని కోరుకుంటాను, ఉంటానండీ" అన్నా.
"తప్పకుండానండీ" అంటూ నవ్వుతూ నిలబడ్డ ఆయన ముఖం లోని ఆ నవ్వు తృప్తిగా చూసుకుని ఆనందంగా బయల్దేరిన నా మది నాతో...

"చాలా సంతోషం రా, ఇంత కాలానికి నీ కోరిక తీరింది. కాలంతోపాటు ఎంతో మారిపోయిన ఈ ప్రపంచంలో మారని నీ మనసే కాదు, చెల్వపిళ్ళ ఓనరూ, అదే ఆ లక్ష్మీ నారాయణ గారూ, ఇదే నీ చిన్నప్పటి కావలి లో అలానే ఉన్నారు, ధన్యం" అని లోపల అంటుంటే తృప్తిగా ఫంక్షన్ హాల్ వైపు నడిచిన ఆ మధురక్షాణాల్నీ, ఆ సాయంత్రాన్నీ ఎప్పటికీ నా మదిలో పదిలం గా దాచుకుంటాను...

"చెల్వపిళ్ళ లక్ష్మీ నారాయణ గారు" పది కాలాలపాటు చల్లగా ఉండాలని కోరుకుంటూ, ఆయన చేతుల్తో ఇచ్చిన డ్రాయింగ్ మెటీరీయల్ తో రూపుదిద్దుకున్న నా చిన్ననాటి బొమ్మలూ, నేనూ ఎప్పటికీ ఆ(యన) వినయానికీ, ఆ చిరునవ్వుకీ కట్టుబడే ఉంటాం.

"మారిన కాలంతో మనుషులు మారిపోయినా, దూరమైపోయినా, వేరైపోయినా, వారు మిగిల్చిన జ్ఞాపకాల్ని గుర్తు చేసుకుంటూ జీవించే మనసులు మానవత్వానికి ప్రతిరూపాలు" - గిరిధర్ పొట్టేపాళెం

* * * *

కాలం మరినా మారని అదే వినయం, అదే చిరునవ్వూ...
కావలి "చెల్వపిళ్ళ షాపు ఓనరు" శ్రీ లక్ష్మీ నారాయణ గారు

"శీ రామ జయం" అంటూ పెన్ను టెస్ట్ చేస్తూ రాసిన
"లక్ష్మీ నారాయణ" గారి చేతి వ్రాత...నాకోసం...నాకెంతో ప్రత్యేకం 

కావలి "చెల్వపిళ్ళ" బుక్ షాపు ఓనరు "లక్ష్మి నారాయణ గారి" చేతులమీదగా
ముచ్చటపడి ఇన్నేళ్ళకి మళ్ళీ కొనుక్కున్న పెన్నూ, పెన్సిలూ...అపురూపం

నా బొమ్మలు ఊపిరి పోసుకున్న స్థలం
ఈ పెంకుటిల్లుని ఆనుకుని రైట్ సైడ్ అదే లుక్ తో ఉండే ఇల్లు
(ఇప్పుడు సపరేట్ అయి పోయి కొద్దిగా Sun Light పడుతూ
Photo లో కొంచెం కనిపిస్తున్న మిద్దె గా మారిపోయింది)

Saturday, May 5, 2018

Dedicated with Love...

Dancing Krishna - Oil On Canvas (Framed)

Few years ago, a professional quality Oil Painting was just an impossibility for me. Now, this framed Oil Painting of Dancing Krishna makes me feel proud as it found it's new home, my own brother, Sridhar's home in Nellore, India.

When my brother expressed interest to have one of my Oil Paintings at his home, the only finished Painting I had was this and I promised I would give it to him. I am so happy that I made efforts and took this along with me on my recent trip to India. This is in fact, my second finished Oil Painting. The first one recently secured it's place on a wall at my own home in Sharon, MA, US.

Indian Classical dance has been the subject that I did more Paintings on than any other. Lord Krishna, also known by my name Giridhar has been my childhood hero in many stories told by my Grandma (Baamma) who was also a devotee of Lord Krishna. When I got my first job and started earning, I asked my Baamma what was one thing that she would like to get from me. All she asked for was an Idol of Lord Krishna. I didn't fulfill her wish. The sweetest person in my life, my Baamma who was the very first person in my life to notice me drawing a crow with a chalk on the floor at the age of 2 years, and used to recollect with me that first drawing of mine whenever she saw me drawing in my teenage, is physically no more with us. She is living in our Hearts with us.

This Painting is now living in the Living Room at my brother's home in Nellore. Also, there are many souls of the past, the present and the future living in it.
* * * *
With Baamma and Anna (1993)
Dear Baamma,
I couldn't buy you an Idol of Krishna you had asked for. But, I dedicate this Painting of Lord Krishna to you, done by your Govardhan Giri, with all the love and respects from the bottom of my heart & tears in my eyes for all you did for us, and your life you dedicated to us for giving us a better future. The future became present and now you are not there with us in it. We now live in it, with many comforts that are nothing but direct results of your life dedicated to us and sacrifices you made  for us.
Miss you so much!
With Love
Govardhan Giri

Krishna at the framing shop in Nellore
At the Framing Shop next to Narthaki Theatre in Nellore.
Interestingly it was surrounded by framed Hindu Gods' pictures.
Also, dramatically captured my image reflection in the mirror,
taking a picture with my phone.
I got it framed in Nellore, India, my native place. A very talented boy who was framing pictures in just a matter of minutes by sitting on the floor with hardly any tools, did a fantastic job by making a museum-quality-frame for this Painting. It costed a fraction of money that I usually spend in US for a similar quality of material and Craftsmanship. India has no shortage of talent in any field in any given era of times.

"The dedicated life is worth living. You must give with your whole heart" - Annie Dillard

Saturday, April 7, 2018

Most effective way...

Ink & Watercolors om Paper
The most recent Telugu movie I saw, Rangasthalam has been haunting me so much with my childhood memories and I just can't stop painting inspired form it. The village I grew up is the only best memory that has one impression that never changes in my heart. The most effective way to remember something is to take that into us.

"The most effective way to do it, is to do it." - Amelia Earhart

Happy Painting! Keep Going!!

Details
Title: Indian Village Woman
Mediums: Watercolors on Paper
Inspiration: The Telugu Movie: Rangasthalam, Passion for Arts...
Size: 8.5" x 11" (21.5 cm x 27.9 cm)
Surface: Artist's Loft Sketchbook, 75 lb/110 gm2 Acid-free Paper

Sunday, April 1, 2018

Indian Village Woman...

Indian Village Woman - Inspired by the movie Rangasthalam
Ink and Watercolors on Paper
Inspired by the wonderfully narrated Telugu Movie, Rangasthalam in which the director beautifully narrated Indian Village on the silver screen, this is a sketch of a Telugu Village Woman in Ink and Watercolor.

Get inspired by any thing around you. Keep Painting!

Details
Title: Indian Village Woman
Mediums: Watercolors on Paper
Inspiration: The Telugu Movie: Rangasthalam, Passion for Arts...
Size: 8.5" x 11" (21.5 cm x 27.9 cm)
Surface: Artist's Loft Sketchbook, 75 lb/110 gm2 Acid-free Paper

A Spiritual Journey - CD Cover...

CD Cover Illustration
Mirabai - Ink and Watercolors on Paper

Thanks to Shuchita Rao Garu for giving me an opportunity to design a cover page for her CD.

Details
Title: A Spiritual Journey - Illustration for a CD cover
Mediums: Ink and watercolors on Paper
Size: 14" x 11" (35 cm x 28 cm)
Surface: Canson Watercolor Paper, 140 lb Cold Press

Saturday, March 31, 2018

Create Interest...


Ink and Watercolors on Paper
Passion is something that you never lose interest for. Always create interest and profoundly be interested in it. Never lose, never give up your interests and passions in life!

Keep Painting and Create interest for yourself!
Happy Painting!!

"The whole secret of life is to be interested in one thing profoundly and in a thousand things well."
- Horace Walpole

Details
Title: Rangasthalam
Mediums: Watercolors on Paper
Inspiration: Passion for Arts...
Size: 8.5" x 11" (21.5 cm x 27.9 cm)
Surface: Artist's Loft Sketchbook, 75 lb/110 gm2 Acid-free Paper

Friday, March 23, 2018

"1 + 1 > 2" made possible...

Song dedicated to my Art by my classmate Kiran

What a pleasant surprise I had when I received this song on Telugu New Year's day Ugadi, from one of my closest classmates since my Engineering College days- Kiran Kakarlamudi.

Kiran is a Singer whose voice and presentation I admired most in my College days. He is also a multi-faceted Artist, but had passion for Music. I still remember a song-bit I learned from him on the Guitar instrument, a song-bit from the Hindi movie, Saagar, without even knowing on how to play notes on the Guitar. He was one of very few friends in my College who used to say encouraging words about my Arts.

After many years, I heard his voice couple of years ago when he shared with me an old Hindi song he sang. I had that song playing in repeat-mode while I was doing a painting for few hours. I did love it that much. And, now this special song compiled with my Paintings and dedicated to my Art brought "Tears of Joy" in my eyes. What a great honor my Art has received from my good friend, classmate and college-roommate. His voice gave life to each Painting he picked and compiled into this most beautiful presentation of my Art.

One of my classmates Raghunandan aptly coined this phrase by saying "1 + 1 > 2 made possible" when Kiran shared this with us. In Math, 1 + 1 > 2 is not possible. But with friends 1 + 1 > 2 is possible. Friends and friendship make it possible. In this song, it is thus made possible.


Whenever Art meets Art, it's a double-inspiration, double-treat and double-honor. I cherish this special song dedicated to my Art by Kiran forever!

Thank you Kiran!
Friends forever!!

"No friendship is an accident." - O. Henry, Heart of the West

Sunday, March 18, 2018

Happy Ugadi - an opportunity knocked my door...

Ugadi - Telugu New Year, an exclusive done for a
Telugu Magazine - TANA Patrika

When TANA Patrika's new in-charge Gorthi Sai Bramhanandam Garu approached me on Facebook messenger and asked me "Can you do a Painting for a special magazine issue we are bringing for Ugadi, Telugu New Year?", my immediate reply was "Yes, I will". He then went on saying, "You have 10 days of time". Art is not my full-time job, it's only a hobby. I said, "Then, I only have one weekend to work on it in the next 10 days, I will do it".

That's nothing but an opportunity knocked my door. If I had said, I don't have time, the opportunity would have gone and knocked another door, also would never come back to knock my door. Instead, I opened the door and welcomed it, set my time aside for it, and gave my best efforts. The result was this very satisfying Painting. When you build a door for opportunities, the opportunities find the door,  stop by, and knock it.

It was a great honor to have my Painting go on the cover page of this very special Telugu New Year's issue, Ugadi Sanchika. Many Legendary Telugu Artists like Sri Vaddadi Papaiah, Sri Bapu and many more Telugu Artists' Paintings took TANA magazines' cover pages. It's been a great feeling to have my Painting also made to that spot.

Many thanks to Gorthi Sai Bramhanandam Garu for the trust & belief in me and on my Art.

Here is the Link to the Magazine: http://patrika.tana.org/March2018/mobile/index.html. Page 15 has brief details about me and my Art.

The cover page with my Painting:


About me and my Art in the Magazine:

"If opportunity doesn't knock, build a door." - Milton Berle

Details
Title: Ugadi - Telugu New year...
Mediums: Watercolors on Paper
Inspiration: An opportunity knocked my door...
Size: 16" x 20" (40.6 cm x 50.8 cm)
Surface: Fabriano Extra White, Cold Press, 140lb/300 GSM Watercolor Paper

Accept Challenges in Life...

Watercolors on Paper - Live Painting in 30 minutes

What a great experience and challenge it was to do a Live Painting when different forms of Indian folk dances were going on back to back with no pause in between for 30 minutes. From start to finish all I had was just 30 minites to do a live painting in front of all. It was very intense, but hey...at the end it was an Art event done for a charity. Thanks to the buyer and the money raised 100% went to a charity! Enjoyed the event fully! Thanks to Ruma Neogy and Chitro Neogy from Calcutta Club USA for having me in this year's Live Painting challenge!

The most fulfilling memory was when the very first group of girls who started Garba Indian Folk dance and one of whose flash moments I had to capture in my mind in the very first minute and get going the rest of the 29 minute session, approached me at the end of the session and asked me "Who is the Girl among us you picked?". My answer was- "All of you, doesn't she look like each one of you?". The Girls were very happy to take a picture with me and the Painting.

I was also honored to share the stage with a humble and very talented young high school girl Meera Singh who accepted the challenge and performed Live Painting at the same time. The outcome was a fantastic painting. At her age, she is talented than many adult Artists around us.

A memorable experience to cherish!

"Success is due to our stretching to the challenge;lenges of life. Failure comes when we shrink from them." - John C. Maxwell






Details
Title: Indian Folk Dance...
Mediums: Watercolors on Paper
Inspiration: A challenge accepted to do Live Painting...
Size: 16" x 20" (40.6 cm x 50.8 cm)
Surface: Fabriano Extra White, Cold Press, 140lb/300 GSM Watercolor Paper

Saturday, February 24, 2018

My Tribute to Legendary Talent of Indian Silver Screen - Sridevi...




Deeply saddened by the news about Tollywood and Bollywood Actress Sridevi. I never thought I would share my Pencil sketches of Sridevi on the news like this.

This is my tribute to one of the great Legendary Talents of Indian Silver Screen!

Sunday, February 18, 2018

Keep Playing...

Girl Playing Saxophone
Keep playing the music of life with the rhythm of love and your passion to forget the world around you. Often times it is necessary for your soul to go out and play it's own music in it's own world.

"Music in the soul can be heard by the universe." - Lao Tzu

Keep Playing the music of your Soul!
Happy Painting!!

Details
Title: Girl playing Saxophone...
Mediums: Watercolors on Paper
Inspiration: Passion for Arts...
Size: 9" x 12" (22.9 cm x 30.5 cm)
Surface: Strathmore 400 Series, 140lb Watercolor Paper, Cold Press